Hallo, “Ik zie een grote houten kist, met glimmende scharnieren, gevuld met glinsterend goud….” In het e-book wat ik geschreven heb, en wat je hoogstwaarschijnlijk gelezen hebt, vind je een lijst met kenmerken. Hoe meer kenmerken je bij een kind herkent hoe groter de kans is dat je kind meer in beelden denkt. Een lijst met kenmerken zegt iets over hoe jij naar je kind kijkt. Zelf vind ik het ook belangrijk - en leuk - om met een kind in gesprek te gaan. In gesprek met een kind probeer ik erachter te komen hoe hij of zij informatie verwerkt, hoe hij of zij aan dingen denkt. Is dat saai? Nee, ik vind dat één van de leukste dingen van mijn vak: praten over plaatjes! Toen ik bezig was met mijn opleiding, waarin ik meer leerde over taaldenken en beelddenken, nam ik onmiddellijk de proef op de som binnen mijn gezin. Niet eerder was ik me er namelijk van bewust geweest dat denken en onthouden iets Ons gezin bestaat trouwens uit vijf personen. Graag wil ik je verslag doen hoe dat gesprek destijds zo'n beetje ging. Ik begon heel, heel simpel: |
![]() |
Ik : ‘Denk eens aan een boom, hoe ziet dat er in jouw hoofd / in jouw gedachten uit’? Mijn man: ‘Ik zie een grote kastanjeboom, vol in het blad, met van die mooie ‘kaarsjes’, zoals je dat vroeg in het voorjaar ziet’. ‘En jij mam?’ ‘Nou, ik zie eigenlijk vooral de letters van boom, maar ik hoor mezelf ook “boom” in gedachten zeggen’. Ik was verwonderd en verbijsterd tegelijk. Zo’n simpel woordje; vijf verschillende beelden/gedachten. Ik begreep steeds beter dat denken iets unieks is. Dat het heel verhelderend is, om bij elkaar ‘plaatjes’ uit te vragen. ‘Waar denk jij aan, hoe ziet dat eruit in jouw gedachten’? Het geeft je als ouder een inkijkje in de unieke gedachtewereld van je kind. Ik weet nu ook dat er niet zoiets bestaat als: dé beelddenker en dé taaldenker. Ons denken kun je misschien wel beter als een lijn zien. Helemaal links op de lijn staat het taaldenken. Helemaal rechts het beelddenken. En wij bevinden ons ergens op die lijn. We zijn een beetje beelddenker, een beetje taaldenker, een beetje van allebei, een beetje meer beelddenker, soms wisselt het, net waar we aan denken of mee bezig zijn ….. Ook benieuwd waar jij en je gezin op die lijn staan? Ga ook met elkaar in gesprek! ‘Ik denk aan …., wat zie jij in gedachten’? Sommige kinderen zijn zich trouwens nauwelijks bewust van hun ‘plaatjes’ en zullen niet weten waar je het over hebt als je woorden gebruikt als ‘in gedachten’ of ‘plaatjes in je hoofd’. Meestal maak ik er dan een spelletje van. Dan doen we allebei onze ogen dicht en vraag ik het kind aan iemand te denken die het heel goed kent en die persoon vervolgens aan mij te beschrijven. Vaak komen we dan al snel tot de conclusie, dat je met je ogen dicht toch heel veel kan zien. Daar is een speciaal oog voor, samen geven we dat oog dan een naam: het oog wat dingen ziet die je met je echte, gewone ogen op dat moment niet kan zien. Bijzonder hè, zo’n ‘oog’? Wil je reageren op deze blog, heb je vragen over het denken of leren van je kind of wil je meer weten over het denken in taal of het denken in beelden, mail me gerust: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. In mijn volgende blog vertel ik je waarom het belangrijk is dat kinderen zich bewust zijn hoe ze denken en dat jij als ouder plaatjes kan uitvragen. Ik zal je dan vertellen over de ‘botsende plaatjes’. Een woord wat ik ooit hoorde en helemaal duidelijk maakt waardoor een verschil van mening, verwarring, onenigheid en onbegrip ontstaat. Tot de volgende blog. Beeldende groet, Ilse Schreuder |